ਐਡਾ ਦਿਲਾ ਕਹਿਰ ਨਾ ਕਮਾ

ਐਡਾ ਦਿਲਾ ਕਹਿਰ ਨਾ ਕਮਾ,
ਸੁੱਚੇ ਇਸ਼ਕਾਂ ਚ, ਨਫੇਆਂ
ਦੇ ਜਹਿਰ ਨਾ ਮਿਲਾ,

ਬੰਦਗੀ ਖੁਦਾ ਦੀ ਨੇਮਤ ਹੈ,
ਰੂਹ ਦੇ ਸੁਕੂਨ ਵਾਸਤੇ,
ਪਿਆਰੇ ਦੀ ਯਾਦ ਤੋਂ ਸਿਵਾ
ਹੋਰ ਕੁਛ ਵੀ ਨਾ ਚਾਹ,

ਜਜ਼ਬਾਤ ਬਣੇ ਨੇ, ਬੰਦੇ ਨੂੰ
ਬੰਦੇ ਨਾਲ ਜੋੜਣ ਵਾਸਤੇ,
ਜਜ਼ਬਾਤਾਂ ਨਾਲ ਖੇਲ ਕੇ
ਕਾਰੋਬਾਰ ਨਾ ਚਲਾ,

ਜਿਹੜੇ ਗੰਦਲੇ ਹੋ ਜਾਂਦੇ
ਨੇ ਇੱਕ ਵਾਰ ਪਾਣੀ,
ਓਹਨਾ ਚ ਨਹੀਂ ਫੇਰ ਕਦੇ
ਝਾਕਦਾ ਚੰਨ ਰਾਤ ਦਾ,
ਤਾਰਿਆਂ ਦੀ ਮਹਿਫ਼ਿਲ ਚ,
ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ,
ਗੁਨਹੇਗਾਰ ਹੋਣ ਤੋਂ ਬਚਾ,

ਕਬਰ ਜੀਂਦੀ ਹੈ ਫ਼ਕੀਰਾਂ ਦੀ
ਸਦੀਆਂ ਸਦੀਆਂ ਤਾਂਈਂ,
ਮਹਿਲ ਬਾਦਸ਼ਾਹਾਂ ਦੇ,
ਨਿੱਤ ਹੁੰਦੇ ਨੇ ਸਵਾਹ,

ਐਡਾ ਦਿਲਾ ਕਹਿਰ ਨਾ ਕਮਾ,
ਸੁੱਚੇ ਇਸ਼ਕਾਂ ਚ, ਨਫੇਆਂ
ਦੇ ਜਹਿਰ ਨਾ ਮਿਲਾ!