ਭੰਬੀਰੀਆਂ

 ਅੱਖਾਂ ਵਿੱਚ ਖ਼ਾਬ,

ਪੈਰਾਂ ਚ ਜ਼ੰਜੀਰੀਆਂ,

ਹਾਲੇ ਤਾਂ ਘੁੱਮਦੇ ਹਾਂ,

ਵਾਂਗ ਅਸੀਂ ਭੰਬੀਰੀਆਂ,

ਲੱਖ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ਾਂ 

ਕੀਤੇ ਵੀ ਨਾ ਪੁੱਜ ਪਾਣੇ ਆ,

ਘੁੰਮ ਘੁਮਾ ਕੇ,

ਓਥੇ ਹੀ ਡਿੱਗ ਜਾਣੇ ਹਾਂ,

ਹਾਲੇ ਬੁਹਤ ਸਾਰੇ 

ਦਮਾਂ ਦੀ ਥੋੜ ਹੈ,

ਹਾਲੇ ਬੁਹਤ ਸਾਰੇ,

ਦਮ ਕਮਾਉਣ ਦੀ ਲੌੜ ਹੈ,

ਇਸ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਕੇ,

ਨਰਮਾਂ  ਤੇ ਕਣਕਾਂ,

ਚੁਗਣੀਆਂ ਛੱਡ ਕੇ,

ਸੁਫਨਿਆਂ ਦੀ ਉਡਾਣ

ਭਰ ਸਕੀਏ!