ਪੀੜੇ ਨੀ ਪੀੜੇ

ਪੀੜੇ ਨੀ ਪੀੜੇ ਚੁਪ ਕਰ ਕੇ ਰਹ ਦਿਲ ਦੇ ਅੰਦਰ,
ਮਾਰ ਦੁਹਥ੍ੜੇ ਰੋਯਾ ਕਰ , ਦਯਾ ਕਰ ਧਾਹਾਂ ਲਾਮ੍ਮਿਯਾਂ ਕੱਡ ਕੇ ਬਾਹਾਂ,
ਜਦ ਵੀ ਆਪਾਂ ਦੋਵੇਂ ਹੋਯੀਏ ਇਕੱਲੇ , ਜਾਂ ਫਿਰ ਮੰਦਰ ਮਸਜਦ ਅੰਦਰ ,
ਪਰ ਰਕ੍ਖੇਯਾ ਕਰ ਲਾ ਕੇ ਜੀਬ ਨੂ ਜਿੰਦਰੇ ਜੱਦ ਹੋਯੀਏ ਜੱਗ ਦੇ ਅੰਦਰ!
ਪੀੜੇ ਨੀ ਪੀੜੇ ...

ਖਾ ਜਾ ਭਾਵੇਂ ਸੀਯੋੰਕ ਬਣਕੇ ਤੂ ਸਾਰਾ ਮੇਇਨੂੰ ਅੰਦਰੋਂ ਅੰਧਰ,
ਯਾ ਬਣ ਕੇ ਜ਼ਹਰ ਘੁਲ ਜਾ ਜਿਸਮ ਮੇਰੇ ਦੀ ਨਾਡ ਨਾਡ ਨਸ ਨਸ ਦੇ ਅੰਦਰ,
ਯਾ ਫਿਰ ਪੀ ਜਾ ਲਹੂ ਦਿਲ ਮੇਰੇ ਦਾ ਜੋ ਛਡ ਗਈ ਬਿਰਹੋਂ ਮੇਰੇ ਅੰਧਰ,
ਪਰ ਜੱਗ ਸਾਮਨੇ ਰੇਹਨ ਦਿਯਾ ਕਰ ਮੇਇਨੁ ਬਣਕੇ ਮੌਜੀ ਮਸਤ ਕਲੰਦਰ,
ਪੀੜੇ ਨੀ ਪੀੜੇ ...

ਖੇਡ ਲਿਯਾ ਕਰ ਨਾਲ ਬਿਰਹੋਂ ਦੇ ਖਿਦੋਨੇਯਾ ਦੇ ਬੁਹਤ ਨੇ ਮੇਰੇ ਅੰਦਰ,
ਐਵੇਂ ਨਾ ਕੋਸੀ ਜਾਯਾ ਕਰ ਵੇਹਲੀ ਰੱਬ ਤੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂ ਜੱਗ ਦੇ ਅੰਦਰ ,
ਗਾਯਾ ਕਰ ਹੇਕ ਲਾ ਕੇ ਲਖ ਮਰਸੀਏ , ਜਦ ਹੋਯੀ ਏ ਇਕੱਲੇ ਕਮਰੇ ਅੰਦਰ,
ਪਰ ਹੁਸਨ ਵਾਲੇਯਾਂ ਦੀ ਬਸ ਗਾਯਾ ਕਰ ਸੋਭਾ ਜਦ ਹੋਯੀ ਏ ਮੇਹਫਿਲ ਅੰਦਰ!
ਪੀੜੇ ਨੀ ਪੀੜੇ ...

ਹੋਰ ਕਯੀ ਅਗਲੇ ਜਨਮਾਂ ਤਕ ਰਹ ਭਾਵੇਂ ਡੇਰਾ ਲਾ ਕੇ ਤੂ ਮੇਰੇ ਅੰਦਰ ,
ਨਾਚ ਨਚਾ ਤੂ ਭਾਵੇਂ ਮੇਇਨੁ ਜਿਵੇਂ ਮਦਾਰੀ ਨਚਾਉਂਦੇ ਨੇ ਬਾਂਦਰ ,
ਪਰ ਖੋਲੀੰ ਨਾ ਬਸ ਭੇਦ ਕਦੇ ਕੋਲ ਕਿਸੇ ,ਤੂ ਆ ਗਈ ਕਿੰਜ ਮੇਰੇ ਅੰਦਰ ,
ਪੀੜੇ ਨੀ ਪੀੜੇ ਕਹਾਂ ਏਕ ਵਾਰ ਫਿਰ ਚੁਪ ਕਰ ਕੇ ਰਹ ਦਿਲ ਦੇ ਅੰਦਰ!
ਪੀੜੇ ਨੀ ਪੀੜੇ ...