ਪੁਨੇ ਵਾਲਾ ਮੁੰਡਾ ਬਚ ਜਾਵੇਗਾ

 ਪੁਨੇ ਵਾਲਾ ਮੁੰਡਾ ਬਚ ਜਾਵੇਗਾ,

ਓਹ ਦੋ ਚਾਰ ਨੂੰ ਭਲਾਂ ਹੋਰ ਮਿੱਧ ਆਵੇ,

ਫਿਰ ਵੀ ਕੋਈ ਓਹਨੂੰ ਹੱਥ ਨਹੀਂ ਲਾਵੇਗਾ,


ਪੈਸੇ ਤੇ ਉਹਦੇ ਵਾਲੇ ਲੋਕ ਜੋ ਚਾਹੇ ਕਰਨ,

ਜਿਸ ਦਾ ਵੀ ਜੀ ਚਾਹੇ ਖੂਨ ਪੀਣ,

ਜਿਸ ਦਾ ਵੀ ਜੀ ਚਾਹੇ ਚੀਰ ਹਰਨ ਕਰਨ,

ਪ੍ਰਜਵਲ ਰੇਵਨਾ ਵਾਂਗੂੰ ਰਾਤੋਂ ਰਾਤ

ਇਹ ਵੀ ਦੂਰ ਕੀਤੇ ਨਿੱਕਲ ਜਾਵੇਗਾ,


ਦਮਾਂ ਦਾ ਹਰ ਕੋਈ ਏਥੇ ਗ਼ੁਲਾਮ ਹੈ,

ਬੱਸ ਕਿਤਾਬਾਂ ਵਿੱਚ ਹੀ ਵੱਡੀ ਹਰਾਮ ਹੈ,

ਕੁੱਝ ਦਿਨ ਚੱਲੇਗੀ ਸਿਆਸਤ,

ਕੁੱਝ ਦਿਨ ਚੱਲੇਗੀ ਖਬਰਾਂ ਗੱਲ ਬਾਤ,

ਤੱਦ ਤੱਕ ਜੇਬਾਂ ਗਰਮ ਹੋ ਜਾਣਗੀਆਂ,

ਫਿਰ ਮਾਰੇ ਗਇਆਂ ਦੀ ਚਿਤਾ ਦੀ ਰਾਖ ਵਾਂਗੂ,

ਮਾਮਲਾ ਇੱਕ ਦੰਮ ਠੰਡਾ ਪੈ ਜਾਵੇਗਾ,


ਨਾ ਜਾਵੇ ਕੋਈ ਕੀਤੇ ਇਨਸਾਫ਼ ਦੀ ਆਸ ਵਿੱਚ,

ਫਰਕ ਜਮੀਨ ਆਸਮਾਨ ਦਾ ਆਮ ਤੇ ਖਾਸ ਵਿੱਚ,

ਸੀਤਾ ਉਸੇ ਦੀ ਹੀ ਬਚੇਗੀ ਇਸ ਕਾਲ ਵੀ,

ਰਾਮ ਜਿਹੜਾ ਆਪ ਰਾਵਣ ਦਾ ਸਿਰ ਲਾਵੇਗਾ!

एक अजीब सी कश्मकश में हर दिन है जाता

 आपके साथ अब रहा भी नहीं जाता,

आप को छोड़ के जाने को जी भी नहीं चाहता,

एक अजीब सी कश्मकश में हर दिन है जाता!


जो ढूंढते थे रहनुमा लगता है वो आप ही तो हो,

जो लगा दे मझधार से पार किनारे 

लगता है वो माजी आप ही तो,

फिर जाने क्यों आपकी दिखाई 

राह पे कभी कभी यकीन नहीं आता,

एक अजीब सी कश्मकश में हर दिन है जाता!


आप जरूरतों को तो शायद समझते हो, 

लेकिन आप ख्वाहिशो को  पड़ नहीं पाते हो,

जो फलक से सितारे तोड़ने के सपने लेके आया हो,

आप उसे महज़ रोटियों से खुश करना चाहते हो,

शायद यहीं अपना रास्ता मेल नहीं खाता,

एक अजीब सी कश्मकश में हर दिन है जाता! 


बीच छोड़ चले जाएँ सब तो गुनाह है,

चलते जाएँ यूं ही तो सजा है,

क्या करे या न करे कुछ समझ नहीं आता,

एक अजीब सी कश्मकश में हर दिन है जाता!

Lamentation on being cheated in Wheelsye

ਗਰੀਬ ਹਾਂ ਅਸੀਂ ਚਲ ਗਰੀਬ ਹੀ ਸਹੀ,

ਬਦਨਸੀਬ ਹਾਂ ਅਸੀਂ ਬੇਨਸੀਬ ਵੀ ਸਹੀ,

ਫਿਰ ਵੀ ਕਦੇ ਕਿਸੇ ਦਾ ਹੱਕ ਤਾਂ ਨੀ ਮਾਰਦੇ,

ਯਾਰੀ ਪਾ ਕੇ ਕਿਸੇ ਨਾਲ ਯਾਰ ਮਾਰ ਤਾਂ ਨੀ ਕਰਦੇ,


ਵਣ ਵਣ ਦੇ ਪੰਛੀ ਹਾਂ ਦਰ ਦਰ ਦੇ ਮੁਰੀਦ ਹਾਂ,

ਲੋੜ ਖਾਤਰ ਭਟਕਣਾ ਸਾਡਾ ਇਹੋ ਨਸੀਬ ,

ਜਿੰਨਾ ਮਿਲ ਜਾਂਦਾ ਓਹਦੇ ਨਾਲ ਹੀ ਗੁਜ਼ਾਰਾ ਹਾਂ ਕਰਦੇ,

ਫ਼ਕੀਰਾਂ ਦੇ ਖੋ ਖੋ ਕਚਕੌਲ ਤਿਜੌਰੀਆਂ ਨੀ ਭਰਦੇ,


ਹਸਰਤਾਂ ਨੇ ਸਮਿਆਂ ਤੋਂ ਬੁਹਤ ਉਡਾਣਾਂ ਨੇ ਭਰੀਆਂ,

ਕਰਣ ਵਾਲਿਆਂ ਨੇ ਬਹੁਤ ਤਰੱਕੀਆਂ ਨੇ ਕਰੀਆਂ,

ਪਰ ਕੌਣ ਪੂਜੇ ਅੱਜ ਖਿਲਜੀਆਂ ਤੇ ਬਾਬਰਾਂ ਨੂੰ,

ਗਰੀਬਾਂ ਦੀ ਲਾਸ਼ਾਂ ਤੇ ਜਿਹੜੇ ਮਹਿਲ ਰਹੇ ਖੜ੍ਹੇ ਕਰਦੇ,


ਮੈਂ ਇੱਕ ਸੁਣੀ ਕਹਾਣੀ ਸੀ, ਮੈਂ ਇੱਕ ਪੜ੍ਹਿਆ ਗ੍ਰੰਥ ਸੀ,

ਉਸ ਲਿਖੀ ਹੋਈ ਸੀ ਕਥਾ ਕੌਰਵਾਂ ਤੇ ਪਾਂਡਵਾਂ ਦੀ,

ਕਿੰਜ ਛਲ ਹੋਇਆ ਕਿੰਜ ਪਾਂਡਵ ਪਰਵਾਰ ਉੱਜੜ ਗਿਆ,

ਪਰ ਅੰਤ ਜਦੋਂ ਹੋਇਆ ਕੌਰਵਾਂ ਦੇ ਮੂੰਹ ਕਫ਼ਨ ਪਏ ਚੜਦੇ,


ਹੇ ਬੇਅੰਤ, ਹੇ ਅਨੰਤ, ਹੇ ਮਧੂਸੂਦਨ, ਹੇ ਕਰਮ ਵਿਧਾਤਾ,

ਕਰਨਾ ਇਨਸਾਫ਼ ਬੜੀ ਆਸ ਨਾਲ ਅਰਜ਼ ਪਏ ਕਰਦੇ!