ਹਾਲੇ ਹੁਣੇ ਮੈਨੂ ਨਾ ਤੋਰ ਨੀ ਮਾਏ

ਹਾਲੇ ਹੁਣੇ ਮੈਨੂ ਨਾ ਤੋਰ ਨੀ ਮਾਏ,
ਕੋਈ ਵਰੇ ਦੋ ਕੁ ਰੁੱਕ ਜਾ ਹੋਰ ਨੀ ਮਾਏ,
ਹਾਲੇ ਕੱਲ ਬਚਪਨ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਖੇਡ ਗਿਆ ਹੈ,
ਹਾਲੇ ਤਾਂ ਮੇਰੇ ਦਿਲ ਵਿਚ ਗੁੱਡੀਆਂ ਦਾ ਚਾ ਹੈ,
ਹਾਲੇ ਮੈਨੂ ਗੁੱਡੀਆਂ ਤੋਂ ਨਾ ਵਿਛੋੜ ਨੀ ਮਾਏ,
ਹਾਲੇ ਹੁਣੇ ਮੈਨੂ ਨਾ ਤੋਰ ਨੀ ਮਾਏ...

ਹਾਲੇ ਤਾਂ ਮੇਰੀ ਮੱਤ ਬੱਚਿਆਂ ਵਾਲੀ ਹੈ,
ਹਾਲੇ ਜੱਗ ਦੀ ਕੋਈ ਸਮਝ ਨਾ ਮੈਨੂ ਬਾਹਲੀ ਹੈ,
ਦੱਸ ਮ਼ਾਏ ਤੂ ਕਾਹਤੋਂ ਕਰਦੀ ਕਾਹਲੀ ਹੈ,
ਇੱਕੀ ਹੋਈ ਉਮਰ ਕਿਹੜਾ ਹੋਗੀ ਕੋਈ ਚਾਲੀ ਹੈ, 
ਹਾਲੇ ਤਾਂ ਮੈਂ ਹੈ ਕੋਈ ਕੱਚੀ ਡੋਰ ਨਾ ਮ਼ਾਏ,
ਹਾਲੇ ਹੁਣੇ ਮੈਨੂ ਨਾ ਤੋਰ ਨੀ ਮਾਏ...

ਹਾਲੇ ਅੱਜ ਮੇਰੇ ਤੇ ਜੋਬਨ ਰੰਗ ਚੜਿਆ ਹੈ,
ਹਾਲੇ ਅੱਜ ਇਸ ਪੜਾ ਦਾ ਪਿਹਲਾ ਸੂਰਜ ਖਿੜਿਆ ਹੈ,
ਹਾਲੇ ਤਾਂ ਦਿਲ ਮੇਰੇ ਬਸ ਬੀਜ ਪੁੰਗਰੇ ਸਨ,
ਮੀਤ ਦੀ ਪ੍ਰੀਤ ਦੇ ਕੋਈ  ਫੁੱਲ ਨਾ ਖਿੜੇ ਸਨ,
ਹਾਲੇ ਮੈਨੂ ਕਿਸੇ ਹਾਨ ਦੇ ਦੀ ਲੋੜ ਨਾ ਮ਼ਾਏ,
ਹਾਲੇ ਹੁਣੇ ਮੈਨੂ ਨਾ ਤੋਰ ਨੀ ਮਾਏ...

ਹਾਲੇ ਮੈਂ  ਚਿਰ ਬਿਹ ਤ੍ਰਿੰਜਨਾ ਚ ਚਰਖਾ ਕੱਤਣਾ ਹੈ,
ਸਖੀਆਂ ਦੇ ਸੰਗ ਖੇਡਣਾ,ਨੱਚਣਾ,ਹੱਸਣਾ ਹੈ,
ਹਾਲੇ ਮੈਂ ਬਸੰਤੀ ਪੌਣਾ ਨਾਲ ਲੈਣੇ ਨੇ ਹੁਲਾਰੇ,
ਉੱਡ ਕੇ ਫੜਨਾ ਹੈ ਚੰਨ ਛੂਨੇ ਨੇ ਤਾਰੇ,
ਹਾਲੇ ਕਰ ਨਾ ਮੇਰੀਆਂ ਵਾਗਾਂ ਕਿਸੇ ਵੱਸ ਹੋਰ ਨੀ ਮ਼ਾਏ,
ਹਾਲੇ ਹੁਣੇ ਮੈਨੂ ਨਾ ਤੋਰ ਨੀ ਮਾਏ...

ਮੰਨਿਆ ਕੇ ਮੈਂ ਬਾਬਲ ਦੇ ਸਿਰ ਭਾਰ ਹਾਂ,
ਹਾਂ ਕਿਸੇ ਦੀ ਅਸਲ ਥੋਡੇ ਕੋਲ ਬੱਸ ਉਧਾਰ ਹਾਂ,
ਇਤਨੇ ਵਾਰੇ ਰੱਖਿਆ ਤੁਸਾਂ ਬੜੇ ਲਾੜ ਲਡਾਏ ,
ਕੁਝ ਚਿਰ ਹੋਰ,ਬਸ ਕੁਝ ਚਿਰ ਹੋਰ ਨੀ ਮ਼ਾਏ,
ਫਿਰ ਦੇਵੀਂ ਮੈਨੂ ਤੂ ਤੋਰ ਨ ਮ਼ਾਏ,
ਪਰ ਹਾਲੇ ਹੁਣੇ ਮੈਨੂ ਨਾ ਤੋਰ ਨੀ ਮਾਏ...

ਭਾਭੀ ਆਈ, ਭਾਭੀ ਆਈ

ਭਾਭੀ ਆਈ, ਭਾਭੀ ਆਈ,
ਤੇ ਨਾਲੇ ਖੁਸ਼ੀਆਂ ਲਿਆਈ,
ਦੇਖੋੰ ਯਾਰਾਂ ਹੈ ਮਿਹਫਿਲ ਸਜਾਈ,
ਲੋੜੀ ਘਰੇ ਹੋਈ ਹੈ ਲਾਈ,
ਭਾਭੀ ਆਈ, ਭਾਭੀ ਆਈ,
ਤੇ ਨਾਲੇ ਖੁਸ਼ੀਆਂ ਲਿਆਈ...

ਵੀਰਾ ਸਾਡਾ ਦਿਲਾਂ ਦਾ ਰਾਜਾ,
ਸਾਡਾ ਪੀਰ, ਸਾਡਾ ਖਵਾਜਾ,
ਵੀਰਾ ਸਾਡਾ ਦਿਲਾਂ ਦਾ ਰਾਜਾ,
ਸਾਡਾ ਪੀਰ, ਸਾਡਾ ਖਵਾਜਾ
ਹੋ ਨਾਲ ਵੀਰੇ ਦੇ ਹੈ ਆਈ,
ਰੋਨਕ ਦੂਨੀ ਹੈ ਘਰੇ ਮੁੜ ਆਈ,
ਭਾਭੀ ਆਈ, ਭਾਭੀ ਆਈ,
ਤੇ ਨਾਲੇ ਖੁਸ਼ੀਆਂ ਲਿਆਈ...

ਕਰਮਾ ਵਾਲੇ ਦਿਓਰ ਨੇ ਹੁੰਦੇ,
ਮੋਕੇ ਸੇਵਾ ਦੇ ਨਸੀਬ ਜਿੰਨਾ ਨੂ ਹੁੰਦੇ,
ਕਰਮਾ ਵਾਲੇ ਦਿਓਰ ਨੇ ਹੁੰਦੇ,
ਮੋਕੇ ਸੇਵਾ ਦੇ ਨਸੀਬ ਜਿੰਨਾ ਨੂ ਹੁੰਦੇ,
ਕਿਸਮਤ ਸਾਡੀ ਰੱਬ ਨੇ ਹੈ ਚਮਕਾਈ,
ਜੋੜੀ ਵੀਰੇ ਤੇ ਭਾਭੀ ਦੀ ਹੈ ਜੋ ਬਣਾਈ,
ਭਾਭੀ ਆਈ, ਭਾਭੀ ਆਈ,
ਤੇ ਨਾਲੇ ਖੁਸ਼ੀਆਂ ਲਿਆਈ...

ਇਹ ਦਿਨ ਖੁਸ਼ੀਆਂ ਵਾਲੇ
ਮੁੜ ਮੁੜ ਸਾਡੇ ਵਿਹੜੇ ਆਉਣ,
ਸਾਡੀ ਵੇਹੜੇ ਆ ਕੇ ਪੀਂਗਾ ਪਾਉਣ
ਤੇ ਸਭ ਨੱਚਣ ਤੇ ਸਭ ਗਾਉਣ,
ਰੱਬ ਜੋੜੀ ਖੂਬ ਹੈ ਬਣਾਈ,
ਰੱਬ ਜਨਮਾ ਤੀਕਣ ਰਖੇ ਬਣਾਈ,
ਭਾਭੀ ਆਈ, ਭਾਭੀ ਆਈ,
ਤੇ ਨਾਲੇ ਖੁਸ਼ੀਆਂ ਲਿਆਈ...

ਇਸੇ ਕਰਕੇ ਛੱਡਣੀ ਪਈ ਗੱਡੀ

ਬੈਠਣ ਲਈ ਖੜਨ ਲਈ ਤਾਂ ਕੀ,
ਓਹਦੇ ਵਿੱਚ ਤਾਂ ਚੜਨ ਲਈ ਵੀ ਥਾਂ ਨਹੀਂ ਸੀ,
ਇਸੇ ਕਰਕੇ ਛੱਡਣੀ ਪਈ ਗੱਡੀ,
ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਟਿਕਟ ਤਾਂ ਪੂਰੀ ਮੈਂ ਲਈ ਹੋਈ ਸੀ!

ਤੂੜੀ ਦੇ ਟਰੱਕ ਵਾਂਗੂ ਲੱਦੀ ਹੋਈ ਸੀ ਗੱਡੀ,
ਸਵਾਰੀ ਚੜ ਸਕਦੀ ਸੀ ਉਹਦੇ ਚ ਪੂਰੀ ਨਾ ਅੱਧੀ,
ਦੇਖ ਬਾਹਰ ਲਮਕਿਦਆਂ ਦਰਵਾਜਿਆਂ ਤੋ ਬੰਦਿਆਂ ਨੂ,
ਹਵਾ ਤੱਕ ਓਦਰੋਂ ਤਾਂ ਮੁੜ ਗਈ ਸੀ,
ਇਸੇ ਕਰਕੇ ਛੱਡਣੀ ਪਈ ਗੱਡੀ,
ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਟਿਕਟ ਤਾਂ ਪੂਰੀ ਮੈਂ ਲਈ ਹੋਈ ਸੀ!

ਸੋਚ ਸੋਚ ਕੇ ਓਹਨੁ ਮੈਂ ਕੀ ਕੀ ਸਨ ਸੁਪਨੇ ਨੇ ਸਜਾਏ,
ਕਾਲੇ ਕੋਟ ਵਾਲੇ ਬਾਬੂ ਤੋਂ ਲੁਧਿਆਣੇ ਦੇ ਟਿਕਟ ਸਨ ਕਰਾਏ,
ਪਰ ਦੇਖ ਗੱਡੀ ਮੇਰੀ ਤਾਂ ਮੱਤ ਹੀ ਮਾਰੀ ਗਈ ਸੀ,
ਗੱਡੀ ਚੜਨਾ ਤਾਂ ਦੂਰ ਪਲੇਟਫਾਰਮ ਤੇ ਖੜਨ  ਦੀ ਹਿੱਮਤ ਨਾ ਰਹੀ ਸੀ,
ਇਸੇ ਕਰਕੇ ਛੱਡਣੀ ਪਈ ਗੱਡੀ,
ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਟਿਕਟ ਤਾਂ ਪੂਰੀ ਮੈਂ ਲਈ ਹੋਈ ਸੀ!

ਓਦਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਆਪਾਂ ਤਾਂ ਕੰਨਾ ਨੂ ਹੱਥ ਲਾਏ,
ਮਿੱਤਲ ਬੰਦਾ ਬਿਨਾ reservation ਦਿੱਲੀ ਪਲੇਟਫਾਰਮ ਪੈਰ ਨਾ ਪਾਏ,
ਤੁਸੀਂ ਯਾਰੋ  ਮੇਰੇ  ਤਜਰਬੇ ਤੋਂ ਸਬਕ ਲੈਣਾ,
ਟਿਕਟ reserve ਕਰਵਾ ਕੇ ਹੀ ਪਲੇਟਫਾਰਮ ਬਿਹਨਾ,
ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲ ਹੋ ਸਕਦੀ ਕੁੱਤੀ ਜਿਹੜੀ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਹੋਈ ਸੀ,
ਇਸੇ ਕਰਕੇ ਛੱਡਣੀ ਪਈ ਗੱਡੀ,
ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਟਿਕਟ ਤਾਂ ਪੂਰੀ ਮੈਂ ਲਈ ਹੋਈ ਸੀ!

ਅਸੀਂ ਰੋਗ ਲਾ ਬੈਠੇ ਜਿੰਦੜੀ ਨਿਮਾਣੀ ਨੂ

ਅਸੀਂ ਰੋਗ ਲਾ ਬੈਠੇ ਜਿੰਦੜੀ ਨਿਮਾਣੀ ਨੂ,
ਅਸੀਂ ਦਿਲ ਦੇ ਬੈਠੇ ਸੋਹਨੀ ਮਰਜਾਣੀ ਨੂ,
ਸਾਡੀ ਓਹ ਖਬਰ ਨਾ ਲਏ...

ਅਸੀਂ ਬੜਾ ਓਹਨੁ ਸਮਝਾ ਸਮਝਾ ਦੇਖਿਆ,
ਅਸੀਂ ਲਾਇਆ ਜੋਰ  ਬੜਾ ਓਹਨੁ ਮਨਾ ਮਨਾ ਦੇਖਿਆ,
ਪਰ ਸਾਨੂ ਆਪਣਾ ਓਹ ਦਿਲਬਰ ਨਾ ਕਹੇ...

ਅਸੀਂ ਵਾਂਗੂ ਰੱਬ ਓਹਦੀ ਪੂਜਾ ਕਰ  ਬੈਠੇ,
ਅਸੀਂ  ਜਿੰਦ ਜਾਣ ਓਹਦੇ ਸਾਹ੍ਨਵੇ ਧਰ ਬੈਠੇ,
ਪਰ ਸਾਨੂ ਓਹ ਦਿਲ ਨਾ ਦਏ...

ਸ਼ੀਸ਼ੇ ਜੇ ਮਲੂਕ ਮੈਂ ਖਾਬ ਨੇ ਸਜਾਏ,
ਸਬ ਟੋਟੇ ਟੋਟੇ ਹੋ ਕੇ ਹੱਥ ਨੇ ਆਏ,
ਓਹਨਾ ਟੋਟਿਆ ਦੇ ਵਿੱਚ ਓਹਦੀ ਸੂਰਤ ਨਜ਼ਰ ਪਏ... 

ਚੰਗਾ ਜਿੱਥੇ ਤੇਰੀ ਮਰਜ਼ੀ ਬੀਬਾ ਓੱਥੇ ਰਿਹ ਰਾਜ਼ੀ,
ਅਸੀਂ ਕੱਟ ਲਾਂਗੇ ਔਖੇ ਸੌਖੇ ਸਾਡਾ ਹੈ ਕੀ,
ਦੁੱਖ ਸਿਹਣ ਲਈ ਰੱਬ ਸਾਨੂ ਦਿਲ ਦਏ...

ਨੈਨਾ ਵਿੱਚ ਨੈਨ ਪਾ ਕੇ ਜਿਸ ਦਿਨ ਤੈਨੂ ਤੱਕਿਆ ਸੀ

ਨੈਨਾ ਵਿੱਚ ਨੈਨ ਪਾ ਕੇ ਜਿਸ ਦਿਨ ਤੈਨੂ ਤੱਕਿਆ ਸੀ,
ਸੱਜਨਾ ਉਸੇ ਦਿਨ ਅਸੀਂ ਤੈਨੂ ਦਿਲ ਵਿੱਚ ਰੱਖਿਆ ਸੀ,
ਤੂ ਜਾਣੇ ਕੀ ਆਈ ਸੀ ਸਾਡੇ ਬਾਰੇ ਦਿਲ ਵਿੱਚ ਤੇਰੇ,
ਅਸਾਂ ਤਾਂ ਨਾਮ ਤੇਰਾ ਓਦਨ ਰੱਬ ਵਾਂਗੂ ਜੱਪਿਆ ਸੀ! 

ਮੋਲਾ ਦੀਦਾਰ ਕਰਾ ਦੇ

ਮੋਲਾ ਦੀਦਾਰ ਕਰਾ ਦੇ,
ਮੋਲਾ ਇੱਕ ਵਾਰ ਕਰਾ ਦੇ,
ਅਸੀਂ ਵਿੱਛੜੇ ਹੋਏ ਹਾਂ ਚਿਰਾਂ ਦੇ,
ਸਾਨੂ ਇੱਕ ਵਾਰ ਮਿਲਾ ਦੇ,
ਮੋਲਾ ਦੀਦਾਰ ਕਰਾ ਦੇ...

ਓਹਨੁ ਵੇਖਿਆ ਬਿਨ,
ਹੁਣ ਲੰਗਦੇ ਨਹੀਓਂ ਦਿਨ,
ਰਾਤਾਂ ਗੁਜ਼ਰਦਿਆਂ ਨੇ
ਤਾਰੇ ਗਿਣ ਗਿਣ,
ਨੈਨਾ ਦੀ ਪਿਆਸ ਬੁਜਾ ਦੇ,
ਮੋਲਾ ਦੀਦਾਰ ਕਰਾ ਦੇ...

ਲੋਕੀਂ ਆਖਦੇ ਨੇ
ਗੱਲਾਂ ਸਭ ਕਿੱਸੇ ਕਹਾਣੀਆਂ,
ਚੀਜ਼ਾਂ ਦਿਲ ਜੀ ਗਵਾਚੀਆਂ,
ਮੁੜ ਹੱਥ ਨਹੀਓਂ ਆਨੀਆਂ,
ਮੇਰੀ ਜਿੱਤ ਜੱਗ ਦੀ ਹਾਰ ਕਰ ਦੇ,
ਮੋਲਾ ਦੀਦਾਰ ਕਰਾ ਦੇ...

ਓਹ ਮੇਰਾ ਯਾਰ ਹੈ,
ਓਹ ਮੇਰਾ ਪਿਆਰ ਹੈ,
ਓਹ ਮੇਰੀ ਜਿੱਤ ਹੈ,
ਓਹ ਮੇਰੀ ਹਾਰ ਹੈ,
ਮੇਰਾ ਰੋਮ ਰੋਮ ਮੇਰਾ ਰੂ ਰੂ,
ਮੇਰਾ ਦਿਲ ਜਿਗਰ,
ਓਹਨੁ ਦੇਖਣ ਲਈ ਬੇਕਰਾਰ ਹੈ,
ਦਿਲ ਦੀ ਮੁਰਾਦ ਪੁਗਾ ਦੇ,
ਮੋਲਾ ਦੀਦਾਰ ਕਰਾ ਦੇ...

To my sweet little town

Oh my sweet little town,
Shinning like a diamond in the king’s crown
like a glorious past i have left you,
for most of the time i am not with you,
and if the things continued in the same manner,
someday i may leave you forever,
and may not comeback to you ever,
but that is not what worries me,
what worries me more is,
what will happen to you?,
if everyone like me deserted you,

will you be left with a few old men and women,
who will be wiped away by death and then?
will all the shops in the bazaar go shut?
will there be no people in the
beautiful mansions and small roadside hut?
will the fields everywhere lay forever barren?
will you just become passing caravan's tavern?
will there be no kids to play in the high school ground?
will the temples also become silent
and you will be devoid of any sound?
will then no train halt at our place?
will the wild bushes eat up the busy bus stand space?
will then your name also be taken away from you?
and then even on most detailed maps
there wont be any place for you?
Ah! this will be too much for you,
a death too untimely for you,

no no no this cannot happen,
no no no this won't happen,
hold on hold on,
let me catch my breath,
let me come back to my on,
every bit of which you own,

i will never let this happen to you,
i will be the savior for you,
the day you see the first signs of such thing,
make the morning air your messenger,
and blow it towards south in full swing,
and no matter whatsoever happens
i will come back and stay with you,
and i will urge the people not to leave,
and ask them too to be with you,
but if nobody agreed,
then alone i will accompany you,

in the mornings i will plough all the fields,
each season i will sow them with,
fresh wheat, rice, marigold, sunflower seeds,
i will open all the shops,
and i will sing in your temples
till with pain my throat starts to choke,
and in the noons i will go to places,
to talk to the far living human races,
and i will urge them and i will plead them,
to come to you and to be with you,
and if some folks do come which i am sure will come,
a place more beautiful than you,
where on this earth will get someone,
than everything will be again fine,
like old days with happiness you will shine

but if the things did not go our away,
then this will be the homage which to you i will pay,
with my old tired and sunken hands,
i will write with my blood the story of
your unfortunate fate on the whole land,
then a place of pilgrimage definitely you will be,
and if that is what is our fate let it be.

तो फिर बात और होती

अगर उसे भी मुझसे चाहत होती,
लगी जो आग है दिल में मेरे,
लगी जो उसके दिल में भी बराबर होती,
जैसे हूँ मैं उसके लिए पागल,
वैसे ही मेरे लिए भी वो जो पागल होती,
जैसे हूँ मैं उसके इश्क में घायल,
वैसे ही वो दीवानी भी घायल होती,
तो फिर बात और होती,तो फिर बात और होती...

फिर यूं ना होती शामें वीरां,
फिर सूनी अँधेरी गलीओं का,
मैं न रातों को बनता मेहमान,
फिर तो हर शाम मुलाक़ात होती,
सुहाने लम्हों की यादों के बिस्तर पे लेटे हुए,
एक प्यारे नगमे सी चादर लपेटे हुए,
आँखे आने वाले कल के लिए सपने संजोती,
तो फिर बात और होती,तो फिर बात और होती...

फिर यूं न लगता जग सब उजड़ा उजड़ा सा,
फिर यूं न रहता दिल मेरा उखड़ा उखड़ा सा,
फिर तो हर मौसम बहार होती,
फिर तो दिल की हर गली गुलज़ार होती,
फिर आँखे यूं न रो रो के बेजार होती,
तो फिर बात और होती,तो फिर बात और होती...

शायद कसूर मेरा ही है,
शायद गलत मैंने ही है किया,
जो हो कर के मानव धरती का,
अम्बर की एक हसीं पारी को है चाह लिया,
अब इस सूरत में मिलन की बात कैसे हो सकती,
काश! हो सकती तो
तो फिर बात और होती,तो फिर बात और होती...

अब तो है हम जिस राह पर,
हर लम्हा गुजरता है एक दर्द भरी आह भर,
और जैसे तैसे सब दिन कटते जायेंगे,
सब की तरह हम भी साँसे पूरी कर मर जायेंगे,
कोई और ही अपनी राह होती अगर वो साथ जो होती,
तो फिर बात और होती,तो फिर बात और होती...