ज़िन्दगी कितनी है आसान, क्या बताएँ,
फिर हम क्यों है परेशान, क्या बताएँ!
जो भी किया उसने लिया उसका दाम,
फिर भी लगे क्यों एहसान, क्या बताएँ!
मालूम भी है के किस गली नहीं जाना,
फिर भी क्यों भटक जाएँ, क्या बताएँ!
बस हुनर ही हुनर वो कहतें है सब कुछ,
बिना होंसले क्या उसको मोल, क्या बताएँ!
लोग हैं के हर बात पे कहते हैं कुछ न कुछ,
एक हम है के कहते ही नहीं कुछ, क्या बताएँ!
फ़िज़ूल है अब ये सोचना,
कितना है,और कितना चाहिए,
जब और कोई राह ही नहीं,
फिर सोचना क्या बस चलते जाइये!
Don't try to be a hero,
try to be a good human,
who is just and kind,
who first takes care of himself,
then helps everybody else
in their quest and grind,
for heroes are good only in stories,
walking on the path of ruin for greater good
but the world ain't a fairy-tale place,
for the have not's there isn't any space
learn to control the virtue of generosity,
just like we have to keep in check the vices,
everything has to be done in limits,
too much of a good thing is not good too,
be practical and be a stoic,
make your path, clear your way first,
then see if there are worthy ones,
who can be helped by taking fare dues,
to make progress and get ahead too.
Everything you do
is utterly stupid,
everything you do
is utterly foolish,
still you want respect,
how can it be?
have always put yourself
above everybody else,
have always loved yourself
more than anybody else,
still you want affection,
how can it be?
first one to panic at
the onset of any problem,
last one to think or get into
the solution of a problem
still you say I am the lead,
how can it be?
always trying to cover up
with lies and deceits,
rather than introspecting,
learning and improving,
still you say nobody
smarter than me,
how can it be?
but having still quite a good time,
love, care and all things fine,
and I wonder awake,
dead dark into the night,
where is the law of karma?
if it is not just a catchy line
then how can it be?
There are mistakes,
about which one does not knows,
and he is forgiven,
if he commits any of those,
but there are mistakes,
about which one already knows,
and he hurts his fate,
when he commits any of those,
and this is where the difference,
lies between a wise and a fool,
between a learned and a child in school,
the holy would never repeat something wrong,
while the stubborn would keep on hurting,
his feet on the way from the same thorn,
and this is how and this is why,
while some men and women,
keep on rising and earn heavenly fame,
while the others would,
keep on falling and put themselves to shame.
At the touch of your love,
i have become a poet,
and nothing more i seek of you,
now a days whole of my time,
goes into thinking,
for this beautiful gift,
how could i repay you.
At the touch of your love,
flowers have blossomed in my heart,
and day and night,
with their sweet fragrance,
they keep on cheering me,
and i keep on thinking,
for this sweetness in my life,
what could i share with you.
At the touch of your love,
my heart and eyes,
have opened to a new dawn,
and i am able to see the life,
in the ways i had never seen,
and i keep on thinking,
for this newness in my life,
what new could i present to you.
At the touch of your love,
i have become admirer of life,
every moment now i am happy,
and i keep on seeking,
more and more light and life,
and for this transformation in me,
i keep on thinking,
what could i do for you.
Corona se bach ke
ਮੌਤ ਪਈ ਕਰੇ ਫਿਰੇ ਗਲੀਆਂ ਚ ਨਾਚ ਬੱਲੀਏ,
ਕਾਲ ਨਾਲ ਕਰੇ ਦਿਨ ਰਾਤ ਇਹ ਰਾਸ ਬੱਲੀਏ,
ਘੋੜਾ ਕਿੱਧਰੇ ਨੂੰ ਵੀ ਹੁਣ ਐਵੇਂ ਨਾ ਦੱਬਲੀਏ,
ਬੱਚ ਬੱਚ ਕੇ ਹਰ ਥਾਂ ਤੋਂ ਚੱਲ ਬੱਲੀਏ!
ਨਾ ਮੰਦਰਾ, ਨਾ ਮਸੀਤਾਂ, ਨਾ ਡੇਰਿਆਂ ਚ ਜਾ,
ਨਾ ਹੀ ਗੇੜੇ ਐਵੇਂ ਸਦਰ ਬਜ਼ਾਰ ਦੇ ਲਾ,
ਨਹੀਓਂ ਛੁੱਟਦਾ, ਵਕਤ ਜੀਹਨੂੰ ਵੀ ਹੈ ਪੈ ਗਿਆ,
ਬੋਚ ਬੋਚ ਰੱਖ ਆਪਣਾ ਆਪ ਬੱਲੀਏ!
ਮੇਲੇ ਗੇਲੇ ਫਿਰ ਕਦੇ ਅੱਗੇ ਹੁੰਦੇ ਰਹਿਣਗੇ,
ਦਿਲਾਂ ਦੇ ਮੇਲ ਰੱਖ, ਚੇਹਰੇ ਵੀ ਰੂਬਰੂ ਹੋ ਲੈਣਗੇ,
ਸੱਚੇ ਜਿੰਨਾ ਦੇ ਪਿਆਰ, ਓਹ ਵੀ ਇਹ ਹੀ ਕਹਿਣਗੇ,
ਸਾਂਭ ਸਾਂਭ ਰੱਖ ਆਪਣਾ ਆਪ ਬੱਲੀਏ!
ਵਿਹਲਾ ਇਹ ਚਤੁਰਾਈਆਂ ਹੁਸ਼ਿਆਰੀਆਂ ਦਾ ਨਹੀਂ,
ਖ਼ਬਰ ਜਿਹੜੀ ਵੀ ਆਉਂਦੀ ਸੋਲਾਂ ਆਨੇ ਆ ਸਹੀ,
ਫਿਰ ਨਾ ਕਹੀਂ ਕਿਸੇ ਨੇ ਦੱਸਿਆ ਈ ਨਹੀਂ,
ਮੂੰਹ ਸਿਰ ਢੱਕ ਹੱਥ ਬੰਨ ਬੰਨ ਚੱਲੀਏ,
ਬੱਚ ਬੱਚ ਕੇ ਹਰ ਥਾਂ ਤੋਂ ਚੱਲ ਬੱਲੀਏ!
Dedicated to Andy Dufresne of Shawshank Redemption
Their bodies can be caged,
their feet can be chained,
in all possible ways
they can be restrained,
but they don't give up,
they don't cry out.
even when circumstances
are dead against them,
they are not preturbed,
it cannot scare or faint them,
they know their will be a way
sooner or later they will find out.
they can walk through
the halls of never ending hells,
still to their custodian,
they won't ever ring a bell,
they know it is their fight
and they need to fight it out.
Calm and composed,
when a stranger might
write them off as a cause lost,
they are right there,
going through the grind,
making every second count,
figuring their way out.
No prison no cage
can forever hold them,
they are kings of their mind
no fear can ever rob them,
and to themselves
and everybody else
this is all what they always tell,
stay still and stay calm,
figure it out, fight it out.
Dedicated to Elon Musk
ਪੜਿਆ ਲਿਖਿਆ ਬੰਦਾ ਕੁਛ ਕੁਛ ਕਰ ਸਕਦਾ,
ਹੌਂਸਲੇ ਵਾਲਾ ਬੰਦਾ ਬਹੁਤ ਕੁਛ ਕਰ ਸਕਦਾ,
ਸਾਰੇ ਕੰਮ ਇੱਕਲੇ ਅਕਲਾਂ ਨਾਲ ਹੀ ਨਹੀਂ ਚੱਲਦੇ,
ਵੱਡਾ ਜੰਗ ਦਾ ਮੈਦਾਨ ਹਿੰਮਤ ਨਾਲ ਹੀ ਫਤਹਿ ਹੋ ਸਕਦਾ!
ਢੇਰੀ ਹੀ ਢਾਹ ਜੇ ਬੰਦਾ ਕੋਈ ਮੁਸ਼ਕਿਲ ਪੈਣ ਤੇ,
ਅਕਲ ਵੀ ਜਾਂਦੀ ਫਿਰ ਉੱਥੇ ਓਹਦੀ ਜਵਾਬ ਦੇ,
ਡਰ ਨਾਲ ਜਿਹੜਾ ਨਵੇਂ ਰਸਤੇ ਤੇ ਪੈਰ ਹੀ ਨਾ ਪੁੱਟ ਸਕੇ,
ਕਿੰਨਾ ਵੀ ਸਿਆਣਾ ਹੋਵੇ ਅੱਗੇ ਨਹੀ ਵੱਧ ਸਕਦਾ!
ਸੋਚਣਾ ਸਮਝਣਾ ਪਰਖਣਾ ਇੱਕ ਵੱਡਾ ਗੁਣ ਹੈ,
ਪਰ ਜਿਹੜਾ ਦਾਅ ਨਾ ਲਾ ਸਕੇ ਓਹ ਹਾਲੇ ਅਪੂਰਨ ਹੈ,
ਬਿਨਾ ਦਲੇਰੀ ਦੇ ਘੋਲ ਘੁਲਿਆ ਨਹੀਓਂ ਜਾਂਦਾ,
ਤੇ ਘੁਲੇ ਬਿਨਾ ਸਿਹਰਾ ਜਿੱਤ ਦਾ ਸਿਰ ਬੱਝ ਨਹੀਂ ਸਕਦਾ!
ਡਾਢਾ ਨਹੀਓਂ ਵੇਖਦਾ ਕਦੇ ਫਿਰ ਵਕਤ ਘੜੀ ਤੇ,
ਮਿੱਥ ਲੇ ਜ਼ੇ ਇੱਕ ਵਾਰੀ ਤੇ ਆਜੇ ਜ਼ੇ ਅੜੀ ਤੇ,
ਢਾਹ ਮਾਰਦਾ ਜਿਹੜਾ ਵੀ ਰਾਹ ਓਹਦੇ ਅੜਦਾ,
ਓਹ ਮੰਨਦਾ ਹੀ ਨਹੀਂ ਕਿ ਇਹ ਹੋ ਨਹੀ ਸਕਦਾ!
ਸਾਰੀ ਹੋਜੇ ਖਿਲਾਫ ਖ਼ਲਕਤ ਤੁਰਿਆ ਇਕੱਲਾ ਹੀ ਜਾਂਦਾ,
ਨਾ ਮਿਲੇ ਸਾਥੀ ਕੋਈ ਕਦੇ ਸੋਗ ਨਹੀਂ ਮਨਾਂਦਾ,
ਆਪ ਹੀ ਚੱਕ ਲੈਂਦਾ ਸਾਰੇ ਭਾਰ ਸਾਂਭ ਲੈਂਦਾ ਸਾਰੇ ਕੰਮ ਕਾਰ,
ਓਹ ਮਰ ਤਾਂ ਸਕਦਾ ਹੁੰਦਾ ਪਰ ਖੜ ਨਹੀਂ ਸਕਦਾ!
Dedicated to simple lifestyle of Bill Gates, Warren Buffet, Mark Zuckerberg, Larry Page and other great people
ਵੱਡੇ ਲੋਕ ਤਾਂ ਬਹੁਤ ਸਿਆਣੇ ਹੁੰਦੇ ਨੇ,
ਉੱਚੀ ਹੁੰਦੀ ਸੋਚ ਓਹਨਾ ਦੀ,
ਸਾਦੇ ਓਹਨਾ ਦੇ ਬਾਣੇ ਹੁੰਦੇ ਨੇ!
ਓਹ ਜਾਣਦੇ ਨੇ ਸ਼ਰੀਰਾਂ ਨਾਲ
ਐਵੇਂ ਖਿਲਵਾੜ ਚੰਗਾ ਨਹੀਂ,
ਬੜੀ ਸੂਜ ਵਾਲੇ ਓਹਨਾ ਦੇ ਖਾਣੇ ਹੁੰਦੇ ਨੇ!
ਸਦਾ ਓਹਨਾ ਦਾ ਧਿਆਨ ਹੁੰਦਾ ਤਰੱਕੀਆਂ ਵੱਲ,
ਐਵੇਂ ਜਣੇ ਖਣੇ ਕੋਲ ਖੜ ਕੇ,
ਕਦੇ ਆਵਦਾ ਵਕਤ ਨਾ ਗਵਾਉਂਦੇ ਨੇ!
ਓਹ ਹਰ ਚੀਜ਼ ਨੂੰ ਪਰਖਦੇ, ਸੋਚਦੇ ਆ,
ਹਰ ਪੈਰ ਤੇ ਵਿਚਾਰਦੇ ਆ
ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਬੋਚਦੇ ਆ,
ਉਹ ਲਾਈ ਲੱਗ ਜਾ
ਭੇੜ ਚਾਲ ਵਾਲੇ ਬੰਦੇ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੇ,
ਓਹਨਾ ਨੇ ਹਰ ਚੀਜ਼ ਦੇ
ਤੱਤ ਕੱਢੇ ਭੇਦ ਜਾਣੇ ਵੇ ਹੁੰਦੇ ਆ!
ਵੱਡੇ ਲੋਕ ਤਾਂ ਬਹੁਤ ਸਿਆਣੇ ਹੁੰਦੇ ਨੇ,
ਉੱਚੀ ਹੁੰਦੀ ਸੋਚ ਓਹਨਾ ਦੀ,
ਸਾਦੇ ਓਹਨਾ ਦੇ ਬਾਣੇ ਹੁੰਦੇ ਨੇ!
किसी के भी ना होने से
दुनिया को कोई फरक नहीं पड़ता,
सोचना तो हर इंसान ने ये होता है
उसके होने से क्या हो सकता!
अपनी मैं से ऊपर उठ के,
सबके लिए क्या है वो कर सकता,
कितने दिल वो रोशन कर सकता,
कितने रस्तों का चिराग वो बन सकता,
किसी के भी ना होने से
दुनिया को कोई फरक नहीं पड़ता!
बड़ी दुनिया है अभी भी बर्बाद सी,
नज़र नहीं, न ही कोई इलाज़ भी,
क्या कोई करके एज़ाज़ वो
ज़िन्दगी उनकी आसान कर सकता,
किसी के भी ना होने से
दुनिया को कोई फरक नहीं पड़ता!
मैंने चुनी है अभी तो राह-ऐ-सुखन,
तान की दे सकूं सोच जोड़ सकूं मन,
और देखेंगे आगे और क्या है हो सकता,
किसी के भी ना होने से
दुनिया को कोई फरक नहीं पड़ता!
Om Asato Maa Sad-Gamaya |
Tamaso Maa Jyotir-Gamaya |
Mrtyor-Maa Amrtam Gamaya |
Om Shaantih Shaantih Shaantih ||
Sarve Santu Nir-Aamayaah |
Sarve Bhadraanni Pashyantu
Maa Kashcid-Duhkha-Bhaag-Bhavet |
Om Shaantih Shaantih Shaantih ||
ਬੋਧੀ ਸਿਰਫ ਉਹ ਹੀ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ,
ਜਿਹੜਾ ਮੱਠ ਯਾ ਮੰਦਰ ਚ ਰਹੇ,
ਜਿਹੜਾ ਧੂਪ ਧੁਖਾਵੇ, ਜੋਤ ਜਗਾਵੇ,
ਆਰਤੀ ਗਾਵੇ, ਅਰਾਧਣਾ ਕਰੇ!
ਜਿਹੜਾ ਧੂਣੀ ਰਮਾਵੇ,
ਜਿਹੜਾ ਵਿੱਚ ਵਿਰਾਣੇਆਂ ਦੇ ਜਾ,
ਮੋਨ ਧਾਰੇ, ਉੱਠ ਜਾਵੇ ਸਭ ਕੁਛ ਤੋਂ,
ਕਾਮ, ਕ੍ਰੋਧ, ਲੋਭ, ਮੋਹ, ਮਾਇਆ,
ਸਭ ਜਿਸ ਦੇ ਸਾਮਣੇ ਆ ਹਾਰੇ!
ਬੋਧੀ ਉਹ ਵੀ ਹੁੰਦਾ ਆ,
ਜੋਗੀ ਉਹ ਵੀ ਹੁੰਦਾ ਆ,
ਸ਼ਾਇਦ ਮੇਰੇ ਹਿਸਾਬ ਨਾਲ,
ਅਸਲ ਉਹ ਹੀ ਹੁੰਦਾ ਆ!
ਜਿਹੜਾ ਵਿਚਰਦਾ ਦੁਨੀਆਂ ਚ ਰਹੇ,
ਨਾ ਭਗਵੇ ਪਾਵੇ, ਨਾ ਮਾਲਾ ਫੇਰੇ,
ਪਰ ਜਿਸਦਾ ਧਰਤੀ ਜਿੱਡਾ ਦਿਲ ਹੋਵੇ,
ਆਕਾਸ਼ ਜਿੱਡੇ ਹੋਣ ਜਿਸਦੀ ਸੋਚ ਦੇ ਘੇਰੇ,
ਜਿਹਦਾ ਪਾਣੀਆਂ ਜਿਹਾ ਸੁਭਾਅ ਹੋਵੇ,
ਜਿਹਦੇ ਚ ਧੁੱਪਾਂ ਜਿਹਾ ਨਿਗਾਸ ਹੋਵੇ,
ਜਿਹੜਾ ਹਵਾ ਵਾੰਗੂ ਸੀਤ ਜੇ ਮਨ ਜਿਹੜਾ ਛੋਵੇ,
ਚਾਨਣੀ ਜਿਸਦੀ ਹਰ ਕਿਸੇ ਲਈ ਹੋਵੇ,
ਸੂਰਜ ਜੋ ਹਰ ਬੂਹੇ ਆਣ ਖਲੋਵੇ,
ਜਿਹੜਾ ਹੋਰਾਂ ਦੇ ਦੁੱਖ ਵਿੱਚ ਰੋਵੇ,
ਜਿਹੜਾ ਸਭ ਦੇ ਸੁੱਖ ਚ ਸੁਖੀ ਹੋਵੇ,
ਜਿਸਦਾ ਲਈ ਆਪਣਾ ਆਪ ਮੁੱਖ ਨਾ ਹੋਕੇ,
ਭਲਾ ਸਭ ਦਾ ਹੀ ਮੁੱਖ ਹੋਵੇ,
ਜਿਹੜਾ ਖੱਟ ਕੇ ਤੇ ਵੰਡ ਦਵੇ,
ਜਿਹਦੀ ਆਪਣੀ ਕੋਈ ਮੰਗ ਨਾ ਰਹੇ,
ਜਿਹੜਾ ਸਭ ਦੇ ਭਲੇ ਲਈ ਜਿਵੇ,
ਜਿਹੜਾ ਸਭ ਦੇ ਭਲੇ ਲਈ ਮਰੇ,
ਉਸਨੇ ਫ਼ਲਸਫ਼ਾ ਸਿਰਫ ਪੜ੍ਹਿਆ ਹੀ ਨਹੀਂ,
ਉਸਨੇ ਉਸਨੂੰ ਹੰਡਾਇਆ ਵੀ ਹੁੰਦਾ,
ਉਸਨੇ ਹਰ ਸਲੋਕ ਹਰ ਮੰਤ੍ਰ ਨੂੰ,
ਅਸਲ ਵਿਚ ਅਪਣਾਇਆ ਵੀ ਹੁੰਦਾ,
ਓਹਦਾ ਗਿਆਨ ਮਹਿਜ ਸੋਚ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ,
ਓਹਨੇ ਸਨੀ ਉਸਨੂੰ ਯਥਾਰਥ ਬਣਾਇਆ ਵੀ ਹੁੰਦਾ!
ਬੋਧੀ ਸਿਰਫ ਉਹ ਹੀ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ,
ਜਿਹੜਾ ਮੱਠ ਯਾ ਮੰਦਰ ਚ ਰਹੇ...
अगर रोटियों का ही बस मोह होता,
और सर पे मेरे छत रहे,
बस इतना सा ही मैं सोचता होता,
तो मैं इतनी दूर क्यों आता,
इतना सा गुजर बसर तो,
वहां भी कुछ न कुछ करके हो ही जाता!
रातों की नींद इसी लिए तो न गवाई थी,
शामें बचपन की इस लिए तो ना लगाई थी,
के कारखाने के अव्वल मजदूर होंगे हम,
या जिसको सलाम फेंके चार लोग,
ऐसे कभी हजूर होंगे हम,
ये ख्वाब तो आज तक आंख में न है आता!
हम तो निकले थे घर से,
भटके थे शहर शहर दर ब दर पे,
सब मोह, सब प्यार त्याग के,
इस उम्मीद पे, इस आस पे,
के कोई कहीं मिल जाएगा,
जो आग दिल में है एक,
उसकी रोशनी में हमको,
खोज और करतब की दुनिया में छोड़ आएगा,
पर वो दर ओ दीवार तो कहीं नजर नहीं आता!
यहां तो बस दौड़ धूप है,
काम है, दाम है, आराम है,
पाँच दिन जलना है भट्टी के आगे,
और फिर दो दिन अपने तमाम हैं,
जिसमे समझ नहीं लगता क्या करे,
बस उलझन, मायूसी, बेचैनी,
खौफ, शिकस्त, ना उम्मीद,
घेरे रहती है हर वक्त,
शायद यही खाबों से बेवफाई
का सिला और इनाम है,
या फिर जिंदगी ऐसी ही होती है,
बेमतलब, बेमकसद, खानाबदोशी,
हमको ही अभी समझ नहीं,
सब सही कहते है हमको ही जीना नहीं आता!
बड़ी कोशिश करता हूं समझौता करने की,
हर अपनी सोच अपने ख्वाब को खत्म करने की,
जस्बात पे काबू रखने की,
दिल को पत्थर करने की,
बस और बस सिर्फ अकल की राह पे चलने की,
पर क्या करूं कभी न कभी,
ये सब ख्याल आ ही जाता,
अगर रोटियों का ही बस मोह होता,
और सर पे मेरे छत रहे,
बस इतना सा ही मैं सोचता होता,
तो मैं इतनी दूर क्यों आता,
इतना सा गुजर बसर तो,
वहां भी कुछ न कुछ करके हो ही जाता!
हर किसी पे गुजर रहा है बहुत कुछ,
कौन कितना है उदास, कौन कितना है खुश,
बड़ा मुश्किल है ये जानना सचमुच!
कौन गम को हसीं में छुपाए हुए है,
कौन तन्हाई को शोरगुल से दबाए हुए है,
अक्सर चेहरा करता है कुछ बयां,
अक्सर तबियत है और ही कुछ,
हर किसी पे गुजर रहा है बहुत कुछ!
किसी पर से भी जरा परतें हटा लो,
किसी की भी तहों में जो कदम बड़ा लो,
तो दिल कहता है अब तो यही, संभालों,
कहीं निकल ना आए, हाए ऐसा कुछ,
हर किसी पे गुजर रहा है बहुत कुछ!
और क्या किसी की कोई हाजत करे,
क्या किसी से कोई सहारे के लिए गुहार करे,
अगला सब दुख खुल के बता ना सके,
अपना दिल खोल के दिखा ना सकें सब कुछ,
हर किसी पे गुजर रहा है बहुत कुछ!
ਪੱਲੇ ਓਹਦੇ ਸੀ
ਕੁਛ ਵੀ ਨਹੀਂ,
ਨਾ ਮੇਹਨਤ, ਨਾ ਮਸ਼ੱਕਤ,
ਨਾ ਸ਼ੌਂਕ, ਨਾ ਚਾਹਤ,
ਨਾ ਜਸਬਾ, ਨਾ ਹਿੰਮਤ,
ਨਾ ਲਿਖਾਈ, ਨਾ ਪੜਾਈ,
ਬੱਸ ਉਹ ਤਾਂ ਸੀ
ਉੱਚੇ ਖ਼ਾਨਦਾਨ ਦੀ ਧੀ,
ਬਾਪ ਦੀ ਲਾਡਲੀ,
ਮਾਂ ਦੀ ਝੰਬਲਾਈ ਹੋਈ,
ਜਿਹੜੀ ਬਾਪ ਦੇ,
ਦਬਦਬੇ ਤੇ ਜੋਰ ਤੇ,
ਢਾਹ ਰਹੀ ਸੀ ਜੁਲਮ,
ਹਰ ਮਿਹਨਤਕਸ਼,
ਹਰ ਹੁਨਰਮੰਦ,
ਪਰ ਫਿਰਕੇਬਾਜ਼ੀ,
ਪਰ ਚਾਲਸਾਜ਼ੀ ਦੇ,
ਪੱਖੋਂ ਕਮਜੋਰ ਤੇ,
ਖੋ ਲਈ ਸੀ,
ਲੁੱਟ ਲਈ ਸੀ,
ਖਾ ਲਈ ਸੀ,
ਹਥਿਆ ਲਈ ਸੀ,
ਜਗਹ ਉਹਨੇ,
ਵਿੱਦਿਆ ਮੰਦਰ ਚ,
ਝੂਠਾ ਮੂਠਾ ਕਾਗਜ਼
ਬਣਵਾ ਕੇ ਉਸ ਖੇਲ ਦਾ,
ਜਿਸਦਾ ਖੇਡਣਾ ਤਾਂ ਦੂਰ
ਉਸਨੂੰ ਕੋਈ ਸਮਝ
ਤੱਕ ਨਹੀਂ ਸੀ!
A thoughtful person,
a calm person,
a nice person,
a warm person,
sublime, serene,
like a river,
like a tree,
a giver, a joyer,
a majestic being,
soft spoken in words,
kind in his deeds,
a friend of friends,
always countable,
in the hour of need,
may! you grow with years,
like a fine wine,
may! you always be merry
and on cloud nine,
may! you keep on growing
leaps and bounds,
may! you keep on spreading
warmth like winter sunshine.
लक्षमण को जियों थे राम प्यारे,
आप भी हम को हो यों ही प्रिय,
ना कुछ चाहें, ना कुछ मांगे,
बस सोचें आ सके कोई काम भैया,
ढूंढे है जग में लोग अपने आराध्य को,
काशी, बनारस, मथुरा, ब्रिज, गोकुल,
हमारे लिए तो वही बैकुंठ,वही कैलाश,
बसो जिस गली, जिस धाम आप भैया,
लक्षमण को जियों थे राम प्यारे,
आप भी हम को हो यों ही प्रिय,
धैर्य,विवेक,सहनशीलता,ढृढ़ निश्चयी,
दूर द्रष्टा, निर्मल, कोमल हृदयी,
कर्मठ, गुण आप में सब एक से एक,
कुछ कुछ हम भी सवारें है जीवन को,
बस आपको ही बढ़ते देख देख,
करते रहो यूं ही नित्य मार्गदर्शन,
जियों कभी गौतम, नानक ने था किया,
लक्षमण को जियों थे राम प्यारे,
आप भी हम को हो यों ही प्रिय,
जो सभ भी हों सब आपके काम वो सँवरे,
मंगल,शान्ति,उल्लास हो भीतर में बाहर में,
और अव्वल अव्वल रहो हर प्रतिस्पर्धा में,
खूब मान सम्मान हो आपका जग में,
यही हमारी भी है कामना भैया,
लक्षमण को जियों थे राम प्यारे,
आप भी हम को हो यों ही प्रिय!
ਉਹ ਜਦੋਂ ਸੋਚਾਂ ਵਿੱਚ ਪੈ ਜਾਂਦੀ ਆ,
ਮੈਂ ਫ਼ਿਕਰਾਂ ਵਿੱਚ ਪੈ ਜਾਂਦਾ ਹਾਂ,
ਤੇ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦਾ ਹਾਂ ਸਮਝਣ ਦੀ,
ਕੇ ਖ਼ਫ਼ਾ ਹੈ ਯਾ ਉਦਾਸ ਹੈ?
ਕੇ ਇਹ ਕੋਈ ਅੱਜ ਕੱਲ ਦੀ ਗੱਲ ਹੈ?
ਯਾ ਬਹੁਤ ਪੁਰਾਣੀ ਕੋਈ ਬਾਤ ਹੈ?
ਕੇ ਮੈਂ ਉਸਨੂੰ ਕਿਹਾ ਸੀ ਕੁੱਝ ਤੇ ਮੈਂ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ?
ਕੇ ਕੁਛ ਉਸਨੇ ਮੈਨੂੰ ਮਨਾ ਕੀਤਾ ਸੀ ਤੇ ਮੈਂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ?
ਮੈਂ ਅੰਦਾਜ਼ੇ ਲਾਉਣਾ ਹਾਂ ਤੇ ਸੋਚਦਾ ਹਾਂ,
ਸ਼ਾਇਦ ਉਹ ਘਰ ਰਹਿ ਕੇ ਥੱਕ ਗਈ ਆ,
ਸ਼ਾਇਦ ਕੀਤੇ ਹੁਣ ਘੁੰਮ ਕੇ ਆਣਾ ਚਾਹੀਦਾ?
ਯਾਂ ਸ਼ਾਇਦ ਇਹ ਮਕਾਨ ਅੱਛਾ ਨਹੀਂ ਹੈ,
ਸ਼ਾਇਦ ਇਹਨੂੰ ਹੀ ਬਦਲ ਦੇਣਾ ਚਾਹੀਦਾ?
ਯਾ ਫਿਰ ਉਹਨੇ ਕੋਈ ਖ਼ਬਰ ਪੜ੍ਹ ਲਈ ਆ,
ਕਿਤੇ ਕੁਛ ਹੋ ਤਾਂ ਨਹੀਂ ਗਿਆ ਆ?
ਖ਼ਬਰ ਚੰਗੀ ਹੁੰਦੀ ਵੀ ਕਿੱਥੇ ਕੋਈ ਆ!
ਕੇ ਓਹਨੂੰ ਯਾਦ ਆ ਰਹੀ ਹੈ ਆਪਣੀ ਅੰਮੀਂ ਤੇ ਵੀਰੇ ਦੀ?
ਓਧਰ ਗਏ ਵੀ ਦੇਰ ਬੁਹਤ ਹੀ ਗਈ ਆ,
ਅਜਬ ਜੀ ਰਸਮ ਹੈ ਵਿਆਹ ਵੀ,
ਕੇ ਸਭ ਕੁਛ ਛੱਡ ਕੇ ਚਲੇ ਜਾਓ ਦੂਰ,
ਪਰ ਇਸ ਚਾ ਮੈਂ ਕਰ ਵੀ ਸਕਦਾ ਕੀ ਹਾਂ,
ਰਸਮਾਂ ਬਿਨ ਨਾ ਅਸੀਂ ਮਰ ਸਕਦੇ ਆ,
ਰਸਮਾਂ ਬਿਨ ਨਾ ਅਸੀਂ ਸਕਦੇ ਜੀ ਹਾਂ,
ਯਾ ਫਿਰ ਮੇਰਾ ਕੰਮ ਤੇ ਸ਼ੌਂਕ,
ਇਹ ਨੇ ਕਾਰਨ ਉਸਦੀ ਉਦਾਸੀ ਦਾ,
ਦੋਹਾਂ ਵਿੱਚ ਮੈਨੂੰ ਉਸ ਤੋਂ ਦੂਰ ਜਾਣਾ ਪੈਂਦਾ,
ਸੋਚ ਨੂੰ ਕਿਤੇ ਹੋਰ ਟਿਕਾਣਾ ਪੈਂਦਾ,
ਕੇ ਮੈਂ ਕਿਹੜਾ ਮੋਹਰਾ ਹਾਰ ਜਾਵਾਂ,
ਆਪਣੀ ਰਾਣੀ ਨੂੰ ਬਚਾਣ ਲਈ?
ਤੇ ਮੈਂ ਅੰਦਰ ਬਾਹਰ ਬੇਚੈਨੀ ਨਾਲ ਨਿਕਲਦਾ ਵੜਦਾ,
ਐਵੇਂ ਝੂਠੇ ਮੂਠੇ ਰੁੱਝੇ ਹੋਣ ਦੇ ਖੇਲ ਜ਼ੇ ਕਰਦਾ,
ਚੋਰੀ ਚੋਰੀ ਓਹਨੂੰ ਹਾਂ ਤੱਕਦਾ,
ਤੇ ਸੋਚਦਾ ਹਾਂ ਕੀ ਗੱਲ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ,
ਚੁੱਪ ਰਹਾਂ ਕੇ ਕੁੱਝ ਕਹਾਂ?
ਤੇ ਫਿਰ ਉਲਜਦਾ ਹਾਂ,
ਕੇ ਚੁੱਪ ਰਹਿਣ ਨਾਲ ਗੱਲ ਵੱਧ ਸਕਦੀ ਹੈ?
ਕੇ ਕੁਛ ਕਹਿਣ ਨਾਲ ਹੋਰ ਵਿਗੜ ਸਕਦੀ ਹੈ?
ਪਰ ਕਿਸੇ ਗੱਲ ਦਾ ਕੋਈ ਜਵਾਬ ਨਹੀਂ ਆਂਦਾ,
ਸੋਚ ਉਲਜ ਜਾਂਦੀ ਹੈ,
ਮੰਨ ਪਰੇਸ਼ਾਨ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ,
ਦਿਮਾਗ ਖੱਪ ਜਾਂਦਾ ਹੈ,
ਖੂਨ ਪਾਣੀ ਇੱਕ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ,
ਜੀਣਾ ਮਰਨਾ ਇੱਕੋ ਜਿਹਾ ਜਾਪਣ ਲੱਗਦਾ ਹੈ,
ਤੇ ਮੈਂ ਮੁੜ ਘੁੜ ਕੇ ਆ ਜਾਣਾ ਹਾਂ ਓਥੇ ਹੀ,
ਕੇ ਖ਼ਫ਼ਾ ਹੈ ਕੇ ਉਦਾਸ ਹੈ?
ਕੇ ਇਹ ਕੋਈ ਅੱਜ ਕੱਲ ਦੀ ਗੱਲ ਹੈ,
ਯਾ ਬੁਹਤ ਪੁਰਾਣੀ ਕੋਈ ਗੱਲ ਬਾਤ ਹੈ?
वो जो कहते थे, मोहब्बत में हिसाब क्या करना,
कहने लगे इक दिन, हिसाब करो वरना,
कहते हैं ना रखो ज़ुस्तज़ु और ना पालो कोई आरज़ू,
अगर यही जीना है तो फिर क्या है मरना,
सोचते बुहत हैं लेकिन इस गिरह का सिरा हाथ आता नहीं ,
ये क्या है और ये क्यों हैं, दिन का बार बार उतरना चढ़ना,
जिस राह पे,उसपे मंजिल नहीं, जिस पे मंजिल उसकी राह नहीं,
इसी कशमश में हमें अभी, जाने और कितना है भटकना,
जो मिल गया उसकी चाह नहीं, जिसकी चाह वो मिलता नहीं,
हमसे अब सब्र ना हो पाए, उसको आए अब तक रहम न करना,
हर खाब आखिर टुकड़े टुकड़े हो के चूर हो जाता है,
शायद यही है हमारा नसीबां, टूटना बिखरना, टूटना बिखरना!
ਜਗਮਗ ਜਗਮਗ ਰੋਸ਼ਨੀ
ਅੱਜ ਜਿੱਥੇ ਵੀ ਜਗਦੀ ਹੈ,
ਸ਼ਾਮ ਨੂੰ, ਰਾਤ ਨੂੰ ਮਹਿਫ਼ਿਲ
ਜਿਹੜੀ ਕੀਤੇ ਵੀ ਸਜਦੀ ਹੈ,
ਇਹ ਸਭ ਤੇਰੀ ਹੀ ਦੇਣ ਹੈ,
ਹੇ ਰੋਸ਼ਨੀ ਦੇ ਪਿਤਾ, ਹੇ ਐਲਵਾ!
ਤੂੰ ਬੰਦੇ ਨੂੰ ਹਨੇਰਿਆਂ ਚੋਂ ਕੱਢ,
ਚਾਨਣਾਂ ਦੇ ਰਾਹ ਪਾ ਦਿੱਤਾ,
ਤੂੰ ਚੰਨ ਤੇ ਤਾਰਿਆਂ ਨੂੰ ਦੇਖਦੇ,
ਹਰ ਬੰਦੇ ਦੇ ਘਰ ਚਾਨਣ ਪੁਹੰਚਾ ਦਿੱਤਾ,
ਤੂੰ ਰਾਤਾਂ ਨੂੰ ਵੀ ਜੀਣ ਦੇ ਯੋਗ ਬਣਾ ਦਿੱਤਾ,
ਹੇ ਰੋਸ਼ਨੀ ਦੇ ਪਿਤਾ, ਹੇ ਐਲਵਾ!
ਰਾਤ ਨੂੰ ਧਰਤੀ ਨੂੰ ਜੱਦ ਤਾਰੇ ਵੇਖਦੇ ਨੇ,
ਨਿੱਕੇ-2 ਲਾਟੂ ਜਗਦੇ ਲੱਖ ਹਜ਼ਾਰ ਏ ਦੇਖਦੇ ਨੇ,
ਤਾਂ ਉਹ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਗੱਲਾਂ-2 ਚ ਆਖਦੇ ਨੇ,
ਦੇਖ ਤਾਰਿਆਂ ਧਰਤ ਤੇ ਆਪਣੇ ਭਰਾ ਵਸਦੇ ਨੇ,
ਕੁਦਰਤ ਦੀ ਐਡੀ ਵੱਡੀ ਕਾਇਨਾਤ ਵਿੱਚ,
ਤੂੰ ਧਰਤੀ ਦਾ ਕਿੱਡਾ ਮਾਨ ਵਧਾ ਦਿੱਤਾ,
ਹੇ ਰੋਸ਼ਨੀ ਦੇ ਪਿਤਾ, ਹੇ ਐਲਵਾ!
ਖੌਰੇ ਕਿੰਨੇ ਕੁ ਲੋਕ ਤੈਨੂੰ ਅੱਜ
ਦੁਨੀਆਂ ਦੇ ਰੋਜ ਯਾਦ ਕਰਦੇ ਆ,
ਝੂਠੇ ਪੱਥਰਾਂ ਦੇ ਰੱਬ ਨੂੰ ਛੱਡ,
ਤੇਰੀ ਰੋਸ਼ਨੀ ਦੇ ਰਾਹ ਚਲਦੇ ਆ,
ਪਰ ਮੈਂ ਜਦ ਕੀਤੇ ਵੀ ਬਹਾਂਗਾ,
ਇਸ਼ਟ, ਦੇਵ ਆਪਣਾ ਤੈਨੂੰ ਹੀ ਕਹਾਂਗਾ,
ਹੇ ਰੋਸ਼ਨੀ ਦੇ ਪਿਤਾ, ਹੇ ਐਲਵਾ!
A high level meeting is going on in Apple headquarters regarding the next release of the Iphone. One of the senior executives says this to set the agenda of the meeting.
ਛੋਟਾ ਕਰੀਏ,
ਕੇ ਵੱਡਾ ਕਰੀਏ,
ਪਤਲਾ ਕਰੀਏ,
ਕੇ ਮੋਟਾ ਕਰੀਏ,
ਦੱਸੋ ਮੇਰੇ ਮਿਤਰੋ,
ਹੁਣ ਆਪਾਂ ਕੀ ਕਰੀਏ!
ਕਰਨ ਕਰਾਉਣ ਨੂੰ ਵੈਸੇ,
ਹੁਣ ਕੁੱਝ ਰਹਿ ਨੀ ਗਿਆ,
ਕੱਢਣ ਪਾਉਣ ਨੂੰ ਵੈਸੇ,
ਹੁਣ ਕੁੱਝ ਰਹਿ ਨੀ ਗਿਆ,
ਤੀਜੇ ਚੋਥੇ ਐਡੀਸ਼ਨ ਤੋਂ ਹੀ,
ਵੈਸੇ ਤਾਂ ਓਵੇਂ ਹੀ ਚੱਲ ਰਿਹਾ,
ਪਰ ਫਿਰ ਵੀ ਆਪਾਂ,
ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਹੁਣ ਕਿਵੇਂ ਵਲੀਏ,
ਦੱਸੋ ਮੇਰੇ ਮਿਤਰੋ,
ਹੁਣ ਆਪਾਂ ਕੀ ਕਰੀਏ!
ਪਿਛਲੇ ਸਾਲ ਤਾਂ ਆਪਾਂ,
ਨਵੇਂ ਰੰਗਾਂ ਵਾਲੇ ਫੋਨ
ਕੱਢ ਕੇ ਬਚ ਗੇ,
ਪਾਗਲ ਲੋਕਾਂ ਨੇ,
ਕਾਲੇ ਅੱਧ ਭਾ ਤੇ ਵੇਚ ਕੇ,
ਲਾਲ ਪੂਰੇ ਮੁੱਲ ਤੇ ਚੱਕ ਲੇ,
ਹੁਣ ਦੀ ਵਾਰੀ ਆਪਾਂ
ਜੇਬ ਕਿਵੇਂ ਭਰੀਏ,
ਦੱਸੋ ਮੇਰੇ ਮਿਤਰੋ,
ਹੁਣ ਆਪਾਂ ਕੀ ਕਰੀਏ!
ਧੱਕੇ ਨਾਲ ਲੋਕਾਂ ਦੇ
ਫੋਨ slow ਨਹੀਂ ਕਰਨੇ,
ਬੜੀ ਬਦਨਾਮੀ ਹੁੰਦੀ ਆ,
ਨਾਲੇ ਜੁਰਮਾਨੇ ਪੈਂਦੇ ਭਰਨੇ,
ਕੋਈ ਹੋਰ ਦੱਸੋ ਹੱਲ,
ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਕਿਵੇਂ ਕਮਲਾ ਕਰੀਏ,
ਦੱਸੋ ਮੇਰੇ ਮਿਤਰੋ,
ਹੁਣ ਆਪਾਂ ਕੀ ਕਰੀਏ!
